CBLDF ја разоткри училишната цензура на наградуваниот графички роман

Претходно оваа недела, училишниот одбор во Тенеси едногласно гласаше за отстранување Маус, графички роман со темата на холокаустот, од неговата наставна програма за јазични уметности за осмо одделение, која повторно ја разгорува загриженоста за цензурата на стриповите и другите материјали наменети за тинејџери и млади луѓе. Маус, од Арт Шпигелман, се потпира на личното искуство на неговото семејство како преживеал во нацистички концентрационен логор. Тоа беше првиот графички роман што ја доби Пулицеровата награда (во 1992 година) и е често цитиран пример за да се потврди дека стрипот е способен да се занимава со сериозни теми на софистицирани начини.

Официјални лица од Тенеси рекоа дека се противат на употребата на неколку зборови, вклучително и „проклето“ и прикажување на голотија во еден особено мрачен момент во книгата, иако неколку беа цитирани дека немаат посебни забелешки за учењето за Холокаустот сам по себе. Но, доаѓа во услови на широки контроверзи околу наставата по историја во американските училишта, одлуката на одборот, која стана јавно познат еден ден пред Денот на сеќавањето на Холокаустот, покренува повеќе проблематични прашања.

Музејот на холокаустот објави а одбрана на работата на Твитер, велејќи дека „Маус одигра витална улога во едукацијата за холокаустот преку споделување детални и лични искуства на жртвите и преживеаните. Подучување за холокаустот користејќи книги како Маус може да ги инспирира учениците да размислуваат критички за минатото и за нивните улоги и одговорности денес“. Се разбира, спречувањето на тој последен дел стана главен фокус на конзервативните групи во последниве години, од Вирџинија до Тексас и пошироко.

Имав шанса да разговарам со Џеф Трекслер, извршен директор на Фондот за правна одбрана на стрипови, за контроверзноста. CBLDF ги брани креаторите на стрипови, издавачите и трговците на мало од овој вид цензура од 1986 година. Нашиот разговор е уреден за должина и јасност.

Роб Салковиц, соработник на Форбс: Дали е контактиран CBLDF за ситуацијата во Тенеси?

Џеф Трекслер, извршен директор, Фонд за правна одбрана на стрипови: Посегнуваме. Вообичаено, луѓето нè доведуваат кога овие предлози минуваат низ преглед, но во овој случај Одборот ја донесе својата одлука и ја објави како завршена работа. Тие дури и не го следеа сопствениот процес. Значи, внатрешно разговаравме како најдобро да се вклучиме.

РС: Какви правни лекови се достапни за родителите и учениците, или ова е повеќе прашање на примена на политички притисок?

ЈТ: Правните преседани околу отстранувањето книги се малку нејасни, бидејќи Врховниот суд навистина не одлучил за централното прашање. Во основа, ако се работи за отстранување на книга од библиотеката, се применуваат заштитата од Првиот амандман. Но, ако тоа го вади од наставната програма, како во овој случај, судовите често се одложуваат на државните и локалните власти. Затоа гледаме толку многу од овие ситуации околу законите против CRT [Критичка теорија на раса] кои се појавуваат во контекст на наставната програма, каде што законот не е решен.

РС: Дали претходно биле покренати вакви приговори во случајот со Маус?

ЈТ: Маус беше предмет на толку многу предизвици: прикажување на различни групи, пцовки, насилство, повремена голотија, иако голотијата во книгата е голотија на дехуманизација, што е спротивно на еротската голотија. Она што ме заинтригира за ова е нивниот високо легалистички пристап кон гнасниот јазик. Тие тврдат дека јазикот би бил забранет доколку детето го користи на училиште, така што не можеме да им дадеме книги што го користат овој јазик. Но, очигледно, гледањето збор што го вокализираат ликовите во специфични ситуации во книгата е различно од детето што го проколнува својот учител.

Еден од највознемирувачките приговори покренати овде беше некој што се пожали дека Арт Шпигелман цртал за Плејбој и тие не го сакале тоа за децата. Мислам... Претпоставувам дека откажувањето култура значи различни работи за различни луѓе, но тоа е класична стигматизација. Врз основа на работата што ја направил во еден момент од неговата кариера, неговиот наградуван графички роман треба да се отфрли. Дали ова сакаме да ги учиме нашите деца? Тоа е многу циничен, негативен и антиамерикански начин да се гледаат книгите, наставната програма и животот.

РС: Што им велите на властите кои тврдат дека немаат проблем со тематската содржина на делото, но приговараат на конкретни зборови и слики за кои сметаат дека се несоодветни за децата?

ЈТ: Она што го видовме во овој предизвик се приговори за употребата на стрип уметностите во наставната програма. Една од нив е претпоставката дека стриповите се подписмени. Погрешно прочитале нешто во Маус да се претпостави дека е за ниво на читање од трето одделение, што очигледно не е.

Но, генерално, постојат повици да се извадат графичките новели од наставната програма затоа што луѓето се плашат од моќта што ја гледаат во комбинацијата на зборови и слики. Тие ги гледаат сликите како особено опасни, и кога ги користите „лошите зборови“ во комбинација со слики, некако им е многу попристоен отколку да ги гледаат во обичен печат. Тоа го гледаме во многу училишта, и конкретно овде. Кога разговараат за лош јазик, насилство, голотија Маус, тие не велат дека е само по себе проблематично. Тие го гледаат како промовирање на самоубиствени идеи, насилство. Тие гледаат дека претставувањето го прави реално. Тоа е сериозно погрешно читање за тоа како всушност функционираат стриповите. Тоа е пред 21 година^st век начин на читање слики, а тоа не му служи на никого. Ако децата не можат да научат да имаат смисла за визуелна комуникација, тие ќе бидат изоставени.

РС: Дали овој потег е против Маус дел од неодамнешната шема? Општо земено, што забележа вашата организација за траекторијата на случаи на цензура во изминатите неколку години?

ЈТ:  Да, тоа е дефинитивно зголемена плима. Почнавме да добиваме татнеж за работи што излегуваа во Вирџинија, и кога Јангкин победи врз основа на правење проблем од локалните образовни програми, беше јасно дека ќе се соочиме со таков бран во 22, 24, 26. Тоа е одржливо клин проблем што ги вкрстува демографијата и идеологијата, вклучително и левата страна.

РС: Ако тие доаѓаат по книга од висина и историски углед на Маус, дали некоја работа е безбедна?

ЈТ: Не. Ниту една работа не е безбедна. Мора да бидете подготвени, затоа што секој аргумент против кој се кревате Маус може да се покрене против дела кои се канонски на други начини. Многу „класици“ ги имаат истите приговори што може да се покренат. Моментот е посилен, бидејќи двете страни препознаваат дека стриповите претставуваат шаблон за писменост во 21^st век, и како што ни се најпотребни, има луѓе кои доаѓаат по нив од целиот идеолошки спектар.

РС: Што можат да направат родителите и граѓаните за да спречат ваков вид цензура да завладее во нивните заедници?

ЈТ: Потребна е огромна храброст. Луѓето треба да се изјаснат. Не само на состаноците на училишниот одбор, туку и пред тоа. Тие треба да препорачаат работи, да соопштат колку го ценат овој материјал и зошто. Надлежните претпоставуваат дека ако добијат една жалба, има уште милиони и затоа преземаат мерки. Треба да ја покажеме вистинската различност на заедницата. Треба да има ангажман од самиот почеток. Во моментов, ние што го браниме материјалот сме направени да се срамиме. Тие сакаат да го стигматизираат, да ги натераат луѓето да се плашат да го стават ова на полиците или во наставната програма. Мислам дека треба да биде обратно. Треба да ги натераме луѓето да се срамат да ги искажат овие приговори, бидејќи не сме ние. Тоа не е она за што се залага оваа земја. Вклучете се, ангажирајте, помогнете им на луѓето да разберат. Тоа е нешто што можеме да го направиме пред да започне контроверзноста.